در پست «معمای ایران و آمریکا» در خصوص چرایی تداوم خصومت جمهوری اسلامی ایران و ایالات
متحده آمریکا سوالی طرح کرده بودم، که به دلیل مشغله های فراوان، فرصت
پاسخگویی به این سوال را نیافتم! اما اگر عمری باقی باشد، تلاش می کنم در آینده
نزدیک، در چند پست مجزا، پیش زمینه های لازم برای پاسخ به سوال مذکور را ذکر نموده
و آنگاه، از زوایه فرهنگ و هویت به تحلیل چرایی تداوم تنش در روابط دو کشور بپردازم.
به نظر می رسد، وقتی از رابطه جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا سخن می گوییم، ضرورت دارد به چند سوال اصلی در این زمینه پاسخ بدهیم، که این سوالات عبارتند از:
1. ارزش های اساسی و مورد قبول مردم دو کشور که به هویت آن ها و جهت گیری های سیاست خارجی شان شکل می دهد، چیستند؟ و نوع نگاه مردم دو کشور به یکدیگر و مسائل مهم جهانی (تهدیدها و فرصت ها، سازمان های بین المللی، فلسطین، تروریسم و...) چقدر بهم نزدیک یا از هم متفاوت است؟
2. گلایه ها و اتهاماتی که دو کشور، به یکدیگر نسبت می دهند چیست؟
3. ماهیت جامعه، عملکرد رسانه ها و گروه های ذی نفوذ در دو کشور، چگونه می باشند و چه تاثیری بر روابط ایران و آمریکا دارد؟
4. در ایالات متحده آمریکا چه گروه هایی در مورد ارتباط با جمهوری اسلامی ایران، تصمیم سازی و تصمیم گیری می نمایند و نقش این گروه ها در سیاستگزاری در قبال ایران، چگونه می باشد؟
5. نظر رهبر انقلاب اسلامی، به عنوان بالاترین فرد تصمیم گیرنده در مورد برقراری ارتباط مجدد با آمریکا، در مورد این کشور چه می باشد؟
6. عوامل داخلی (در دو کشور)، عوامل منطقه ای (اعراب، اسرائیل، ترکیه و...) و عوامل بین المللی، بر افزایش یا کاهش تنش میان دو کشور، چه تاثیری دارند؟
7. منافع یا مضرّات برقراری ارتباط میان دو کشور چیست؟
8. مهم ترین عامل تداوم تنش میان دو کشور چیست؟ (تضاد منافع؟ خاطرات تلخ تاریخی؟ لابی های اسرائیلی یا عربی؟ و ...؟)
9. و آیا امکان بهبود روابط دو کشور وجود دارد؟ چگونه و با چه شرایطی؟
