در مطلبی خواندم که حدود 46/7 درصد از کاربران فیسبوک در خاورمیانه، ایرانیها هستند! (+) یعنی جمعیتی حدود 12 تا 17 میلیون نفر!
با خود حساب کردم اگر مسئولان و نخبگان جمهوری اسلامی ایران در سی و چندسال گذشته توانسته بودند، بر سر «تعریف» منافع ملّی و اهداف سیاست خارجی به اجماع برسند و پس از آن «راهها و ابزارها»ی دست یابی به آن و «تهدیدها»ی موجود را مشخص و سپس با یاری یکدیگر آن را در جامعه و میان توده مردم نهادینه می کردند، امروز چقدر وضعیت ما در عرصه سیاست داخلی و خارجی تفاوت می داشت؟