ایالات متحده آمریکا، کشوری چند ملّیّتی و چند نژادی است که طبق برآورد موسسه پیو در سال 2011 .م حدود 63 درصد از جمعیت آن را سفیدپوستان، 17 درصد لاتین تبارها، 12 درصد سیاهپوستان و 5 درصد از جمعیت آن را آسیایی-آمریکایی ها تشکیل می دهند(1). این کشور متکثر از لحاظ قومی و نژادی که مذهبی ترین و غیرسیاسی ترین مردم کشورهای مدرن را در خود جای داده است، به دلایلی که در ادامه به آن پرداخته می شود، نه تنها خللی در تصمیم سازی و تصمیم گیری سیاستمداران این کشور در عرصه سیاست خارجی ایجاد نمی نماید، بلکه به جز اندک مواردی، در همه بحران ها، شاهد حمایت های ویژه آمریکائیان از سیاستمدارانشان هستیم. به نظر می رسد؛ برای درک بهتر چرایی حمایت مذکور و نیز فهم صحیح عملکرد به ظاهر متناقض ایالات متحده آمریکا در مقابل کشورهای مختلف دنیا، ابتدا باید تصویر کاملی از هویت آمریکایی، ارزش های مورد قبول اکثریت مردم این کشور و تعریف آمریکائیان از منافع ملّی در ذهن داشته باشیم و آنگاه به تجزیه و تحلیل و گمانه زنی درباره رفتار سیاست خارجی این کشور بپردازیم و این امر میسر نخواهد شد، مگر با مطالعه تاریخچه شکل گیری این کشور، کارکرد مذهب در آمریکا، ماهیت جامعه، عملکرد نخبگان و نقشی که عوامل مذکور در شکل گیری هویت آمریکایی و تعریف مردم و سیاستمداران این کشور از منافع ملّی خود دارند.